ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္ ၁၀

ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္ - ၁၀
ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဓမၼပဒ
၁၀။ ဒ႑ဝဂၢ၊ ဒဏ္

ကိုယ္ခ်င္းစာ တရား
( ဓ- ၁၂၉ )
(ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္မွတပါး)
သတၱဝါအားလံုးဟာ ေဘးဒဏ္ျဖစ္မွာ
ေၾကာက္လန္႕ၾကပါတယ္။
သတၱဝါအားလံုးဟာ ေသရမွာ
ေၾကာက္လန္႕ၾကပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဥပမာထား
(ကိုယ္ခ်င္းစာ သနား)ၿပီး
မညွဉ္းဆဲ၊ မရိုက္ႏွက္၊ မသတ္ျဖတ္သင့္ပါဘူး။

ကိုယ္ခ်င္းမစာ မတရား
( ဓ- ၁၃၀ )
(ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္မွတပါး)
သတၱဝါအားလံုးဟာ ေဘးဒဏ္ျဖစ္မွာ
ေၾကာက္လန္႕ၾကပါတယ္။
သတၱဝါအားလံုးဟာ ကိုယ့္အသက္ကို ခ်စ္ၾကတာပါပဲ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဥပမာထား
(ကိုယ္ခ်င္းစာ သနား)ၿပီး
မညွဉ္းဆဲ၊ မရိုက္ႏွက္၊ မသတ္ျဖတ္သင့္ပါဘူး။

သူ႕ကိုႏွစ္ရင္ ကိုယ္ပါနစ္မယ္
( ဓ- ၁၃၁ )
ကိုယ့္ရဲ႕ခ်မ္းသာျခင္းကို ရွာေဖြသူဟာ
ကုိယ့္လိုပဲ ခ်မ္းသာခ်င္ၾကတဲ့ သတၱဝါေတြကို
လက္နက္နဲ႕ ညွဉ္းဆဲရိုက္ႏွက္မယ္ဆိုရင္
ေနာင္တမလြန္ဘဝမွာ ခ်မ္းသာသုခကို မရပါဘူး။
သူ႕ကိုမႏွစ္ရင္ ကိုယ္ျမင့္မယ္
( ဓ- ၁၃၂ )
ကိုယ့္ရဲ႕ခ်မ္းသာျခင္းကို ရွာေဖြသူဟာ
ကုိယ့္လိုပဲ ခ်မ္းသာခ်င္ၾကတဲ့ သတၱဝါေတြကို
လက္နက္နဲ႕ မညွဉ္းဆဲဘူးဆိုရင္
ေနာင္တမလြန္ဘဝမွာ
ခ်မ္းသာသုခကို ရပါတယ္။

သတိနဲ႕ေျပာပါ
( ဓ- ၁၃၃ )
ဘယ္သူ႕ကိုမွ
ဆိုးဝါးယုတ္ညံ့ၾကမ္းတမ္းတဲ့စကားကို
မေျပာဆိုပါနဲ႕။
အေျပာခံရသူေတြဟာ သင့္ကို
ျပန္လွန္ေျပာဆိုပါလိမ့္မယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။
ဖိႏိွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့စကားဟာ
ဆင္းရဲေၾကာင္းပါပဲ။
ဒီအတြက္ - ရန္တံု႕ရန္လွည့္ဒဏ္ျပန္ေတြဟာ
ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

ေၾကးအလူသား
( ဓ- ၁၃၄ )
ကြဲအက္ေနတဲ့ ေၾကးေခါင္းေလာင္း
(ဆူညံသံမထြက္ေတာ့) သလို
ကိုယ့္စိတ္ကို မတုန္မလႈပ္
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေအာင္
ေစာင့္ထိန္းႏုိင္သူဟာ
နိဗၺာန္ေရာက္မွာပါ။
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာေတြလည္း
ရိွမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ဒုကၡစက္ဝန္းထဲက ရုန္းထြက္ၾက
( ဓ- ၁၃၅ )
ႏြားေက်ာင္းသားဟာ
ႏြားေတြကို
ၾကိမ္တုတ္နဲ႕ (ရိုက္ႏွက္ၿပီး)
စားက်က္ဆီ
ေမာင္းႏွင္ပို႕သလို -
အို(နာ)ေသ ဟာလည္း
သတၱဝါေတြရဲ႕ အသက္ကို
ေမာင္းႏွင္ပါတယ္။

အတြင္းမီး၊ အျပင္မီး
( ဓ- ၁၃၆ )
ယုတ္ညံ့တဲ့ မေကာင္းမႈေတြကို
ျပဳလုပ္သူ လူမုိက္ဟာ
အမွန္ မသိျမင္ပါဘူး။
အဲဒီမေကာင္းမႈကံေၾကာင့္
ပညာမဲ့လူမိုက္ဟာ
မီးေလာင္သလို ပူပန္ရပါတယ္။
(ငရဲမီးေတာက္ေလာင္ၿပီး ပူပန္ရပါတယ္။)

ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးကို မတိုက္နဲ႕၊ မကိုက္နဲ႕။
( ဓ- ၁၃၇ )
(ဘယ္သူ႕ကိုမွ မျပစ္မွားတတ္လို႕)
မျပစ္မွားသင့္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြ၊
(မေကာင္းမႈကို မျပဳေရွာင္ၾကဥ္လို႕) ျပစ္ဒဏ္ကင္းတဲ့ သူေတာ္စင္ေတြ ကို
ကိုယ္ထိလက္ေရာက္
ေအာ္ေငါက္ျပင္းထန္
ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ျပစ္မွားသူဟာ
ဒဏ္ဆယ္ပါး တစ္ပါးပါးကို
အျမန္ ေရာက္ရပါတယ္။

( ဓ- ၁၃၈ - ၁၃၉ - ၁၄၀ )
၁။ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ေရာဂါေဝဒနာ၊
၂။ ဥစၥာပစၥည္း ကုန္ခမ္းတာ၊
၃။ ကို္ယ္လက္အဂၤါ ပ်က္စီးတာ၊
၄။ ၾကီးေလးတဲ့ အနာႏိွက္စက္၊
၅။ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ရူးသြပ္တာ၊
၆။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေၾကာင့္ ေဘးရန္သင့္တာ၊
၇။ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း မဟုတ္မမွန္ စြပ္စြဲခံရတာ၊
၈။ ေဆြမ်ိဳးေတြ ေသေၾကပ်က္စီးတာ၊
၉။ စည္းစိမ္ဥစၥာပ်က္စီးတာ၊
၁၀။ ေနအိမ္ကို ရိုးရိုးမီး၊ ေလာင္မီး ေလာင္တာ။

ဒီဒဏ္ဆယ္ပါး တစ္ပါးပါးကို ေရာက္ရပါတယ္။
အဲဒီပညာမဲ့လူမိုက္ဟာ ကိုယ္ခႏၶာပ်က္စီးၿပီးေနာက္မွာ
ငရဲကို က်ေရာက္ရပါတယ္။

အက်င့္မွားရင္ သနားစရာ ပင္ပန္းတာ
( ဓ- ၁၁၄ )
အဝတ္မဝတ္ဘဲ က်င့္တာ၊
ဆံက်စ္ထံုးရႈပ္တာ၊
ရႊံညြန္လိမ္းတာ၊
အစာျဖတ္ အငတ္ခံတာ၊
ေျမမွာပဲအိပ္တာ၊
ျမဴဖုန္အညစ္အေၾကးလိမ္းတာ၊
(တမင္ပင္ပန္းေအာင္) ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး  အားထုတ္တာ
ဒီအက်င့္ေတြဟာ -
ယံုမွားသံသယ မလြန္ေျမာက္ေသးတဲ့
သတၱဝါေတြကို
ယံုမွားသံသယစင္ၾကယ္ေအာင္
(ကိေလသာကင္းစင္ေအာင္)
မလုပ္ေပးႏုိင္ပါဘူး။

သူေတာ္စင္၊ သူေတာ္ေကာင္း၊ သူေတာ္ျမတ္
( ဓ- ၁၄၂ )
ၿငိမ္းေအးေအာင္ က်င့္သူ၊
ကိေလသာမီး ၿငိမ္းေအးၿပီးသူ၊
ဣေျႏၵကို ဆံုးမၿပီးသူ၊
မဂ္ဉာဏ္ေလးပါး ရထားလို႕ ခိုင္ျမဲတဲ့သေဘာရိွသူ၊
ျမင့္ျမတ္တဲ့အက်င့္ က်င့္သူ၊
သတၱဝါအားလံုးအေပၚမွာ ျပစ္မွားဒဏ္ထားတာမရိွဘဲ
ေမတၱာနဲ႕ အညီအမွ်က်င့္သူ၊
ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ -
အဝတ္တန္ဆာ ဝတ္ဆင္ထားေပမယ့္
ျဗာဟၼဏ ပါပဲ။သမဏ ပါပဲ။ ဘိကၡဳ ပါပဲ။

(အကုသိုလ္ကို ပထုတ္တတ္တာေၾကာင့္ ျဗာဟၼဏ၊
မေကာင္းမႈကို ၿငိမ္းေစတတ္တာေၾကာင့္ သမဏ၊
ကိေလသာကို ျဖိဳဖ်က္တတ္တာေၾကာင့္ ဘိကၡဳ ))

အေတြးဆိုး အၾကံမွား၊ တားႏုိင္သူ ရွားမွရွား
( ဓ- ၁၄၃ )
ျမင္းေကာင္းဟာ ၾကိမ္(ဒဏ္)ကို ေရွာင္သလို
(ပ်င္းရိထိုင္းမိႈင္းေမ့ေလ်ာ့)အိပ္ခ်င္တာကို ဖယ္ရွား၊ ႏိုးၾကားေစသူ၊
(အေတြးအၾကံဆိုးေတြကို) အရွက္တရားနဲ႕တားျမစ္တတ္သူ ဟာ
ေလာကမွာ တစ္ေယာက္တစ္ေလပဲ ရိွပါတယ္။
( ရခဲပါေပတယ္။ )

သံေဝဂ မွ နိဗၺာန္ သို႕
( ဓ- ၁၄၄ )
ျမင္းေကာင္းဟာ ၾကိမ္လံုးနဲ႕ တို႕ထိခံရရင္
အားထုတ္ၾကိဳးစား ထိတ္လန္႕သြားသလို -
ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါ။
(သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲကို) ဉာဏ္နဲ႕ ထိတ္လန္႕ၾကပါ။
ယံုၾကည္မႈ သဒၶါ၊
ေစာင့္ထိန္းမႈ သီလ၊
ရဲရဲရင့္ရင့္အားထုတ္မႈ ဝီရိယ၊
တည္ၾကည္မႈ သမာဓိ၊
ေၾကာင္းက်ိဳး ေကာင္းဆိုး မွားမွန္ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္မႈ ဉာဏ္ပညာ … စတာေတြနဲ႕
အသိေရာ အက်င့္ပါ ျပည့္စံုၿပီး၊
တရားသတိ အထပ္ထပ္ရိွေနၾကရင္
အတိုင္းမသိတဲ့ ေဟာဒီ သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲၾကီးကို
စြန္႕ပယ္ႏုိင္ၾကမွာပါ။

ေလ့က်င့္ျပဳျပင္ စိတ္စြမ္းအင္
( ဓ- ၁၄၅ )
လယ္သမားေတြဟာ
ေရကို သြယ္ေဆာင္ယူပါတယ္။
ေလးသမားေတြဟာ
ျမားကို ေျဖာင့္ေအာင္လုပ္ပါတယ္။
လက္သမားေတြဟာ
သစ္သားကို (လိုရာ)ခုတ္ေရႊထုဆစ္ပါတယ္။
အက်င့္သမားေကာင္းေတြဟာ
စိတ္ကို (ျပဳျပင္)ဆံုးမပါတယ္။
( ဆိုဆံုးမလြယ္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမၼာယဥ္ေက်းေစပါတယ္။ )

Aအရွင္ဉာဏဝရ(ပါရမီ) ပူေဇာ္ပါသည္။A

internet တြင္လည္း တင္ထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။
ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္page အား facebook  တြင္ ဖတ္႐ႈရန္ (ဖုန္းျဖင့္)
m.facebook.com/dhammapada4u/
m.facebook.com/ashin.nyana.vara.parami/

ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္page အား facebook တြင္ ဖတ္႐ႈရန္ (ကြန္ျပဴတာျဖင့္)
https://www.facebook.com/dhammapada4u/
https://www.facebook.com/ashin.nyana.vara.parami/

blog တြင္လည္းဖတ္႐ႈႏိုင္ပါသည္

ေအာင္သိဒၶိ
aungteikdi.blogspot.com

မေနာၾကာျဖဴ
manawkyarphyu969.blogspot.com

ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္
dhammapada4u.blogspot.com

ဓမၼပဒအေဖာ္မြန္
dhammapada4.blogspot.com

၁၀. ဒ႑ဝေဂၢါ
၁၂၉.  ဆဗၺဂၢိယဘိကၡဳဝတၳဳ (၁၂၉)
သေဗၺ တသႏၲိ ဒ႑ႆ၊ သေဗၺ ဘာယႏၲိ မစၥဳေနာ။
အတၱာနံ ဥပမံ ကတြာ၊ န ဟေနယ် န ဃာတေယ။

၁၃၀. ဆဗၺဂၢိယဝတၳဳ (၂၃ဝ)
သေဗၺ  တသႏၲိ ဒ႑ႆ၊ သေဗၺသံ ဇီဝိတံ ပိယံ။
အတၱာနံ ဥပမံ ကတြာ၊ န ဟေနယ် န ဃာတေယ။

၁၃၁. သမၺဟုလကုမာရဝတၳဳ (၁၃၁၊ ၁၃၂)
သုခကာမာနိ ဘူတာနိ၊ ေယာ ဒေ႑န ဝိဟႎသတိ။
အတၱေနာ သုခေမသာေနာ၊
ေပစၥ ေသာ န လဘေတ သုခံ။
၁၃၂.
သုခကာမာနိ ဘူတာနိ၊ ေယာ ဒေ႑န န ဟႎသတိ။
အတၱေနာ သုခေမသာေနာ၊ ေပစၥ ေသာ လဘေတ သုခံ။

၁၃၃. ေကာ႑ဓာနေတၳရဝတၳဳ (၁၃၃၊ ၁၃၄)
မာေဝါစ ဖ႐ုသံ ကၪၥိ၊ ဝုတၱာ ပဋိဝေဒယ်ဳ တံ ။
ဒုကၡာ ဟိ သာရမ႓ကထာ၊ ပဋိဒ႑ာ ဖုေသယ်ဳ တံ ။
၁၃၄.
သေစ ေနေရသိ အတၱာနံ၊ ကံေသာ ဥပဟေတာ ယထာ။
ဧသ ပေတၱာသိ နိဗၺာနံ၊ သာရေမ႓ာ ေတ န ဝိဇၨတိ။

၁၃၅. ဥေပါသထိကဣတၳီနံဝတၳဳ (၁၃၅)
ယထာ ဒေ႑န ေဂါပါေလာ၊ ဂါေဝါ ပါေဇတိ ေဂါစရံ။
ဧဝံ ဇရာ စ မစၥဳ စ၊ အာယုံ ပါေဇႏၲိ ပါဏိနံ။

၁၃၆. အဇဂရေပတဝတၳဳ (၁၃၆)
အထ ပါပါနိ ကမၼာနိ၊ ကရံ ဗာေလာ န ဗုဇၩတိ။
ေသဟိ ကေမၼဟိ ဒုေမၼေဓာ၊ အဂၢိဒေၯာဝ တပၸတိ။

၁၃၇. မဟာေမာဂၢလာနဝတၳဳ (၁၃၇၊ ၁၃၈၊ ၁၃၉၊ ၁၄ဝ)
ေယာ ဒေ႑န အဒေ႑သု၊ အပၸဒုေ႒သု ဒုႆတိ။
ဒသႏၷမညတရံ ဌာနံ၊ ခိပၸေမဝ နိဂစၧတိ။
၁၃၈.
ေဝဒနံ  ဖ႐ုသံ ဇာနႎ၊ သရီရႆ စ ေဘဒနံ ။
ဂ႐ုကံ ဝါပိ အာဗာဓံ၊ စိတၱေကၡပၪၥ ပါပုေဏ။
၁၃၉.
ရာဇေတာ ဝါ ဥပသဂၢံ ၊ အဗ႓ကၡာနၪၥ  ဒါ႐ုဏံ။
ပရိကၡယၪၥ  ဉာတီနံ၊ ေဘာဂါနၪၥ  ပဘဂၤုရံ ။
၁၄၀.
အထ ဝါႆ အဂါရာနိ၊ အဂၢိ ဍဟတိ  ပါဝေကာ။
ကာယႆ ေဘဒါ ဒုပၸေညာ၊ နိရယံ ေသာပပဇၨတိ ။

၁၄၁. ဗဟုဘ႑ိကဘိကၡဳဝတၳဳ (၁၄၁)
န နဂၢစရိယာ န ဇဋာ န ပကၤာ၊
နာနာသကာ ထ႑ိလသာယိကာ ဝါ။
ရေဇာဇလႅံ ဥကၠဳဋိကပၸဓာနံ၊
ေသာေဓႏၲိ မစၥံ အဝိတိဏၰကခႍ။

၁၄၂. သႏၲတိမဟာမတၱဝတၳဳ (၁၄၂)
အလကၤေတာ ေစပိ သမံ စေရယ်၊
သေႏၲာ ဒေႏၲာ နိယေတာ ျဗဟၼစာရီ။
သေဗၺသု ဘူေတသု နိဓာယ ဒ႑ံ၊
ေသာ ျဗာဟၼေဏာ ေသာ သမေဏာ သ ဘိကၡဳ။

၁၄၃. ပိေလာတိကတိႆေတၳရဝတၳဳ (၁၄၃၊ ၁၄၄)
ဟိရီနိေသေဓာ ပုရိေသာ၊ ေကာစိ ေလာကသၼႎ  ဝိဇၨတိ။
ေယာ နိဒၵံ အပေဗာေဓတိ ၊ အေႆာ ဘေျဒာ ကသာမိဝ။
၁၄၄.
အေႆာ  ယထာ ဘေျဒာ ကသာနိဝိေ႒ာ၊
အာတာပိေနာ သံေဝဂိေနာ ဘဝါထ။
သဒၶါယ သီေလန စ ဝီရိေယန စ၊
သမာဓိနာ ဓမၼဝိနိစၧေယန စ။
သမၸႏၷဝိဇၨာစရဏာ ပတိႆတာ၊
ဇဟိႆထ ဒုကၡမိဒံ အနပၸကံ။

၁၄၅. သုခသာမေဏရဝတၳဳ (၁၄၅)
ဥဒကံဟိ နယႏၲိ ေနတၱိကာ၊ ဥသုကာရာ နမယႏၲိ ေတဇနံ။
ဒါ႐ုံ နမယႏၲိ တစၧကာ၊ အတၱာနံ ဒမယႏၲိ သုဗၺတာ။

ဒ႑ဝေဂၢါ ဒသေမာ နိ႒ိေတာ။

အ႐ွင္ဉာဏဝရ(ပါရမီ)
ပူေဇာ္ပါသည္